"Het verleden durven, willen en kunnen loslaten om de toekomst samen sterker, beter en mooier te maken!"
Door de jaren heen ben ik me gaan realiseren dat het grootste gevaar voor ons leven niet is gelegen in succes, populariteit of macht, maar in het afwijzen van ons zelf. Wij mensen hebben nu eenmaal de neiging om alleen maar "het beste" van onszelf te willen laten zien, omdat we altijd op zoek naar of bezig zijn met liefde en acceptatie. Vanuit onze reputatie, status, ons voorkomen zetten wij dan soms maskers op, om bij anderen geliefd te zijn en geaccepteerd te worden. Dat zijn van die momenten in het leven waarin er geen andere keuze voor mij over blijft, het geliefd te zijn, geaccepteerd te worden, alle controle en het moeten willen begrijpen en niet te vergeten het behagen van anderen ... te laten varen! Om vrij te (kunnen) zijn, te vliegen en mijn vleugels uit te slaan, te staan en te gaan in de toekomst waar ik wil, heb ik het koord, dat in "het verleden" mij zo heeft bekoord, maar mij nu beperkt en belemmerd ... VERBROKEN! Ik hoef het hoe, waar en wanneer niet te weten, maar een vraag die ik mij (en dat zou een ieder van ons zich) dien(en) te stellen, voor U en ik aan iets beginnen is; ... "welk doel dient mij dit alles?" ..... Mijn levenshouding en uitgangspunt is na jaren van dakloos zijn, dat; "we beter dienen te worden in het loslaten van vaste aannames en meningen. Alleen dan kunnen we een nieuwe toekomst en creatieve oplossingen ontwikkelen. Anders herhalen we gewoon het verleden, met andere spelregels, met andere voorwaarden en met andere woorden weliswaar, maar het blijft op hetzelfde neerkomen. Misschien komt het er wel vooral op aan dat we met alle mogelijkheden en kansen, dienen durven te gaan "spelen" en echt te ontdekken. Met alle lef en onvoorwaardelijkheid waarmee kinderen dat doen ... Of als een kunstenaar die vanuit een brandende vraag of verlangen, gevolgd door een zoektocht naar hoe hij die wens in een kunstwerk tot uiting kan laten komen. Hij gaat actief op zoek naar inspiratiebronnen en kijkt waar mogelijk de kunst af, bouwt voort op wat hij ziet, om zijn eigen beeld tot leven te laten komen ... (Toch "kunstenaar" Mooie Man?! 😉 )
Ik kijk bijvoorbeeld naar burger-initiatieven als bijvoorbeeld de voedselbank, Housing First of een gewoon kop koffie. De initiatieven zijn simpel, ontstaan uit medeleven ter ondersteuning van en voor de medemens, maar toch vinden mensen dat ze het wiel wederom moeten uitvinden en er op allerlei soorten manieren hun eigen draai aan moeten geven! Waarom is dat nodig eigenlijk? Eigenbelang sluit ik zeker niet uit, maar het is zeker weten wel het veilige "oude vertrouwde" aannames en meningen. Ongemerkt sluipen er zaken in zoals een vergadercultuur, regels, etcetera, was en is dat de intentie van de initiatiefnemers geweest? Ik denk het niet, maar ach wie ben ik! Nou ik ben ik en ik vind dan dat een ieder die voorbij gaat aan het oorspronkelijke idee, intentie van het initiatief, het idee van het initiatief niet goed begrijpt, niet goed kent en zeker niet met hun hart als mens er aan werken, als "mensen mens" maar handelt vanuit een oude vertrouwde systeem met oude aannames en meningen! Bijvoorbeeld als je vanuit een financiële probleem situatie kom, "moet" je dan wel een bijzondere uitkering aanvragen? Je leent eigenlijk gewoon geld van het GKB/KBN en bouw daarmee weer een nieuwe schuld op. Om als "arme" ... "normaal" en rijker te lijken ... Herhalingen van zetten vanuit het verleden! YIPPPIE ... Wat zijn we weer goed bezig met de toekomst! ... NIET DUS!!! ... Stap (zo nu en dan) uit je comfort-zone. Alleen dan kunnen we echt nieuwe dingen ontdekken, ervaren en groeien, maar ook zeker wezenlijke veranderingen doen laten plaats vinden. Ik vind het arrogantie ten top als mensen, hun oude vertrouwde meningen en aannames goed praten en beargumenteren om te tonen hoe gelijk ze hebben! Hoe zielig eigenlijk! Mens durf je kennis, ervaring en ideeën te delen met een ander en durf ook van een ander te leren! Of denk je alles wetende te zijn, die het beter weet? Nou kijk maar eens open, eerlijk en naar waarheid in de spiegel, misschien durf je het toe te geven!? Dat jij wel eens niet alle antwoorden zou kunnen hebben? We zijn er nog lang niet! Voor mij is het een belangrijke vraag die ik mij blijf stellen, vooral in de aankomende tijd waarin "participatie" een grote rol gaat spelen;
Door de jaren heen ben ik me gaan realiseren dat het grootste gevaar voor ons leven niet is gelegen in succes, populariteit of macht, maar in het afwijzen van ons zelf. Wij mensen hebben nu eenmaal de neiging om alleen maar "het beste" van onszelf te willen laten zien, omdat we altijd op zoek naar of bezig zijn met liefde en acceptatie. Vanuit onze reputatie, status, ons voorkomen zetten wij dan soms maskers op, om bij anderen geliefd te zijn en geaccepteerd te worden. Dat zijn van die momenten in het leven waarin er geen andere keuze voor mij over blijft, het geliefd te zijn, geaccepteerd te worden, alle controle en het moeten willen begrijpen en niet te vergeten het behagen van anderen ... te laten varen! Om vrij te (kunnen) zijn, te vliegen en mijn vleugels uit te slaan, te staan en te gaan in de toekomst waar ik wil, heb ik het koord, dat in "het verleden" mij zo heeft bekoord, maar mij nu beperkt en belemmerd ... VERBROKEN! Ik hoef het hoe, waar en wanneer niet te weten, maar een vraag die ik mij (en dat zou een ieder van ons zich) dien(en) te stellen, voor U en ik aan iets beginnen is; ... "welk doel dient mij dit alles?" ..... Mijn levenshouding en uitgangspunt is na jaren van dakloos zijn, dat; "we beter dienen te worden in het loslaten van vaste aannames en meningen. Alleen dan kunnen we een nieuwe toekomst en creatieve oplossingen ontwikkelen. Anders herhalen we gewoon het verleden, met andere spelregels, met andere voorwaarden en met andere woorden weliswaar, maar het blijft op hetzelfde neerkomen. Misschien komt het er wel vooral op aan dat we met alle mogelijkheden en kansen, dienen durven te gaan "spelen" en echt te ontdekken. Met alle lef en onvoorwaardelijkheid waarmee kinderen dat doen ... Of als een kunstenaar die vanuit een brandende vraag of verlangen, gevolgd door een zoektocht naar hoe hij die wens in een kunstwerk tot uiting kan laten komen. Hij gaat actief op zoek naar inspiratiebronnen en kijkt waar mogelijk de kunst af, bouwt voort op wat hij ziet, om zijn eigen beeld tot leven te laten komen ... (Toch "kunstenaar" Mooie Man?! 😉 )
Ik kijk bijvoorbeeld naar burger-initiatieven als bijvoorbeeld de voedselbank, Housing First of een gewoon kop koffie. De initiatieven zijn simpel, ontstaan uit medeleven ter ondersteuning van en voor de medemens, maar toch vinden mensen dat ze het wiel wederom moeten uitvinden en er op allerlei soorten manieren hun eigen draai aan moeten geven! Waarom is dat nodig eigenlijk? Eigenbelang sluit ik zeker niet uit, maar het is zeker weten wel het veilige "oude vertrouwde" aannames en meningen. Ongemerkt sluipen er zaken in zoals een vergadercultuur, regels, etcetera, was en is dat de intentie van de initiatiefnemers geweest? Ik denk het niet, maar ach wie ben ik! Nou ik ben ik en ik vind dan dat een ieder die voorbij gaat aan het oorspronkelijke idee, intentie van het initiatief, het idee van het initiatief niet goed begrijpt, niet goed kent en zeker niet met hun hart als mens er aan werken, als "mensen mens" maar handelt vanuit een oude vertrouwde systeem met oude aannames en meningen! Bijvoorbeeld als je vanuit een financiële probleem situatie kom, "moet" je dan wel een bijzondere uitkering aanvragen? Je leent eigenlijk gewoon geld van het GKB/KBN en bouw daarmee weer een nieuwe schuld op. Om als "arme" ... "normaal" en rijker te lijken ... Herhalingen van zetten vanuit het verleden! YIPPPIE ... Wat zijn we weer goed bezig met de toekomst! ... NIET DUS!!! ... Stap (zo nu en dan) uit je comfort-zone. Alleen dan kunnen we echt nieuwe dingen ontdekken, ervaren en groeien, maar ook zeker wezenlijke veranderingen doen laten plaats vinden. Ik vind het arrogantie ten top als mensen, hun oude vertrouwde meningen en aannames goed praten en beargumenteren om te tonen hoe gelijk ze hebben! Hoe zielig eigenlijk! Mens durf je kennis, ervaring en ideeën te delen met een ander en durf ook van een ander te leren! Of denk je alles wetende te zijn, die het beter weet? Nou kijk maar eens open, eerlijk en naar waarheid in de spiegel, misschien durf je het toe te geven!? Dat jij wel eens niet alle antwoorden zou kunnen hebben? We zijn er nog lang niet! Voor mij is het een belangrijke vraag die ik mij blijf stellen, vooral in de aankomende tijd waarin "participatie" een grote rol gaat spelen;
- Welke context durf jij te maken voor mensen om te "spelen", te ontdekken en te onderzoeken? En te verbinden? ... Om de hoognodige veranderingen te laten plaats vinden?
Ik zou willen zeggen ... mensen;"Bekijk oude zaken door een nieuwe bril, misschien zie je dan beter wat in het verleden "ECHT" mis ging!
