Het zit in hele kleine dingen "Geluk"... zegt men vaak. Voor ons als daklozen is dat ook zo. Ook wij denken over geluk na, maar het najagen nee! Niet omdat wij niet meer in "geluk" geloven, maar niet zo zeer meer in "het materiële geluk". In het - @gewoonkopkoffie momentje - samen met Marco (mede-dakloze) komt dat ter sprake! We zitten op de hoek van de Grote Markt en Oosterstraat. We hebben net de verzamelde flessen ingeleverd en daarvoor wat croissantjes en een pakje jonge kaas gehaald die wij met elkaar delen. "Ja, dit is voor mij geluk dat iemand samen de tijd met mij deelt, samen eten met mij deelt, met wie ik mijn verhaal deel" zegt Marco ineens ... Getroffen door zijn woorden ben ik ff stom geslagen. Marco zette zijn relaas voort; ... "Veel mensen hebben een onjuist idee over waar werkelijk geluk uit voortkomt. Het wordt niet bereikt door zelfvoldoening maar door trouw aan een waardig doel. Geluk vind je pas wanneer je je weet vrij te maken van alles wat je afleidt." ... En dit dan uit de mond van een mede-dakloze ... zal dit het "wondermiddel" zijn om te kunnen overleven als dakloze zijnde?! Toch je vast te kunnen houden aan een waardig doel en positieve inslag? ... vraag ik mij af ... "Geluk is voor mij simpelweg de harmonie tussen omstandigheden en mijn behoeften" zeg ik tegen Marco. "En geluk wordt wel gedefinieerd als tevreden zijn met de huidige levensomstandigheden of met het leven zoals zich dat nu presenteert ... Daarbij kunnen diverse positieve emoties betrokken zijn zoals vreugde, vredigheid, ontspannenheid en vrolijkheid." ... Ach zegt Marco ... "Zolang ik dit soort momenten kan delen met een ander mens ... dan ben ik en voel ik mij gelukkig, omdat ik gezien, gehoord en erkend wordt ... als mens." .... "Bedankt kerel, dat jij je tijd, het eten en het gesprek met mij wou delen" zegt Marco met een schitterende glimlach. "Graag gedaan kerel" zei ik ietwat verlegen terug, met een goed en tevreden gevoel. "GELUK" ... het zit 'm in toch in de kleine dingen!
Het wordt daarom de hoogste tijd voor ons om te beseffen dat we onze persoonlijk ontwikkelde krachten en talenten beter gestructureerd(er) samen kunnen bundelen tot een nieuw, bewuster en krachtiger "SAMEN", ongeacht in welke positie je staat in het leven, waarin het om (mede)mensen van vlees en bloed draait. Ook ben ik van mening dat netwerken van belang zijn om tot nieuwe, kleinschalige (burger)initiatieven/collectieven te komen. Waarin en waardoor mensen ervaren dat ze werkelijk iets bijdragen aan een groter geheel. Hierdoor kan een gezonde(re) wederkerigheid/menselijkheid op gang komen. Dat de sluimerende emoties nog niet tot al te massale onrust hebben geleid is waarschijnlijk te danken/wijten aan een stuk ingebakken loyaliteit of individuele hoop dat het ‘zure’ ons huisje misschien toch nog wel voorbij zal gaan, waardoor we ons liever gedeisd houden. Weer anderen steken de kop liever in het zand om niet depressief te raken van al die negativiteit, dat is dan de keuze van diegenen. Het is niet wat we (niet) hebben, maar wat we DOEN dat ons gelukkig maakt. Geluk draait om: plezierig leven (leuke dingen doen); goed leven (doen waar je goed in bent); zinvol leven (bijdragen aan iets wat groter is dan jijzelf). We willen allemaal een ander helpen. Zo zijn mensen. We willen leven voor andermans geluk, niet voor andermans ellende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten